Site pictogram SkiBro

Bang om te skiën? Zo overwin je je ski-angst.

Photo of Smiling Woman Covered in Snow

Een gastbijdrage van de in Verbier gestationeerde, onafhankelijke skileraar Sandy M.

Hoe je je angst kunt overwinnen en skiën écht leuk kan gaan vinden.

Toen ik vandaag wakker werd was het uitzicht uit het raam veranderd. Plotseling ligt er meer sneeuw op de toppen en lijkt alles onder een laag poedersuiker te zitten, terwijl gisteren nog alles kastanjebruin en roodbruin was. Zoals altijd in deze tijd van het jaar zal de sneeuw een paar keer komen en gaan totdat het in de winter blijft liggen. Hoe dan ook, we zijn in die tijd van het jaar waarin de gedachten steeds weer naar de winter afdwalen. En dat gevoel wil ik graag eren met een ski-gerichte blog.

 

Er is geen ‘one-size-fits-all’-benadering van skiles.

In mijn jaren als skileraar ben ik steeds meer gaan waarderen hoe individueel gerichte skilessen zouden moeten zijn. Ik denk dat een fout die veel onervaren skileraren maken, is dat ze proberen iedereen op een redelijk vaste manier skiles geven. 

Het feit is dat ze in hun opleiding een bepaalde volgorde van technieken, ofwel methodiek hebben geleerd die ze moeten gebruiken om een ​​beginner tot het punt te krijgen dat ze zelfstandig de berg kunnen verkennen. Veel leraren zien die methodiek als in steen gebeiteld, een one-size-fits-all benadering. Wat ze echter niet waarderen of begrijpen, is hoe ze alles (technieken, communicatie, snelheid van progressie of zelfs soort progressie enz.) aan het individu kunnen aanpassen, afhankelijk van hun behoeften.

Een van de factoren die een enorme invloed heeft op hoe mensen vooruitgang kunnen boeken en hoe je ze moet onderwijzen, is angst. Als instructeur moet je iemand met te veel angst heel anders behandelen dan iemand met de juiste hoeveelheid. En dat is weer anders voor iemand die niet over een veilige hoeveelheid angst beschikt. Ik heb het geluk dat ik voordat ik begon met skiles geven, als onderdeel van mijn studie sportpsychologie heb gestudeerd. Ik had dus al heel vroeg een redelijk goed begrip van de gevolgen van angst. Dan nog heb ik veel geleerd in de afgelopen 18 jaar wanneer ik mensen heb geprobeerd te helpen zich te ontwikkelen.

Angst bij het skiën is een enorme blokkade voor plezier of vooruitgang. Ik heb gemerkt dat veel mensen sneller vooruitgang kunnen boeken wanneer ze eerst aan de psychologische kant van hun skiën werken voordat ze techniektraining krijgen.

Feit is dat er een aantal fysiologische gevolgen van angst zijn die we waarschijnlijk allemaal ooit hebben meegemaakt. Een van deze consequenties die vaak voorkomt, is dat als we bang worden, we verstijven, en onze benen aanvoelen als pudding. Het gevolg hiervan is dat we niet vrij, vloeiend en positief kunnen bewegen, wat allemaal eigenschappen zijn die we juist wél in onze bewegingen willen als we dynamische bewegingen op snelheid doen, zoals skiën.

De piste die in de volksmond bekend staat als de A2 (snelweg). Een run die ervoor heeft gezorgd dat veel skiërs verstijven, vooral als het druk wordt.

Als ik technisch advies geef aan iemand die zich in deze psychologische en fysiologische toestand bevindt, is de kans groot dat ze het erg moeilijk zullen vinden om de aanpassingen te maken die nodig zijn om het meeste uit de nieuwe techniek te halen. Ze zitten in de overlevingsmodus en hun aandacht is zo gefocust op het naar beneden gaan dat alle nieuwe informatie gewoon wordt genegeerd. In dergelijke gevallen zou de focus van de leraar moeten zijn om hun psychische angst aan te pakken. Pas dan kunnen ze fysiek ontspannen en zich daadwerkelijk concentreren op nieuwe informatie.

 

Hoe je angst kunt verwerken.

Ik hoor vaak het argument dat we nu in een wereld leven die te veilig is en te veel risico uit het dagelijks leven heeft gehaald. Ik denk dat je met dit argument twee kanten op kunt, maar iets dat ik veel zie, is dat mensen niet erg goed zijn aangepast in het verwerken van risico’s of het rationaliseren van hun angst. Of dit iets is dat in de loop der jaren is veranderd, weet ik niet, maar het heeft duidelijk gevolgen voor alle aspecten van ons leven, inclusief skiën.

Om angst te verwerken, moeten we eerst beoordelen of die angst iets is dat een reële bedreiging vormt of niet. Een goed voorbeeld uit het normale leven is de angst om je baan op te zeggen om die expressieve dansgroep te beginnen waarvan je altijd al hebt gedroomd om er deel van uit te maken. Een dergelijke verandering kan gevolgen hebben die je wilt vermijden (financieel worstelen, statusverlies etc.). In werkelijkheid vormt er geen daadwerkelijke bedreiging voor onze fysieke veiligheid. Als je dat vergelijkt met hoe weinig angst iemand voelt als hij in zijn auto klimt, wat fysiek veel gevaarlijker is, dan beginnen we te zien dat de focus van onze angst misschien niet altijd even juist is. Dit wordt duidelijk verergerd door buiten onze comfortzone te zijn en potentiële gevaren te moeten verwerken die we niet gewend zijn.

Een bijna komisch voorbeeld hiervan komt van ongeveer 15 jaar geleden, toen ik in het Verenigd Koninkrijk werkte en ontwikkelingswerk deed met groepen jongeren. Ik herinner me heel goed dat ik met een groep jongeren uit Hackney werkte. Ze waren ongeveer 13 jaar oud, maar ze waren al aan het opscheppen over het feit dat vrienden werden gearresteerd wegens het bezit van wapens en drugs.

Deze bravoure verdween toen we over een zeer brede en vlakke plattelandsweg liepen. Naast de weg lag een zachte grasberm, waar kinderen normaal gesproken voor de lol van naar beneden rollen, maar deze kinderen vonden het erg stressvol. 

Ze waren zo gewend om op vlakke trottoirs te lopen dat iets dat zelfs maar een beetje oneffen was, en met een lichte helling ernaast, als gevaarlijk werd ervaren. In hun gedachten was de helling getransformeerd van iets waar je gemakkelijk naar beneden zou kunnen lopen, in een steile rotswand.

Dit lijkt misschien een extreem voorbeeld, maar het is niet anders dan de skiër die in paniek raakt op het smalle pad omdat hij bang is dat hij over de rand verdwijnt, ondanks dat hij de volledige controle heeft. Naast het pad ligt ook gewoon een zachte helling, en niet de zekere dood die ze in hun hoofd hebben gecreëerd. 

Ik kan me volledig inleven in hoe stressvol een nieuwe omgeving kan zijn, maar als we fictieve gevaren creëren om ons zorgen over te maken, wordt het erg moeilijk voor ons om te ontspannen en te genieten van het skiën.

Het uitzicht vanaf de top van Mont Fort: ben je meer bang voor het pad bovenaan, of de hobbels op piste? Of neem je gewoon de lift naar beneden?

Als we tijdens het skiën met angst en onrust worden geconfronteerd, denk ik dat het altijd goed is om langzamer te gaan en rationeel na te blijven denken over waar we bang voor zijn. Vraag jezelf af of het iets is dat een reële bedreiging vormt voor onze veiligheid of niet.

Het feit is dat tenzij je skiet met mensen die je dwingen dingen te doen die echt te moeilijk voor je zijn (ik zal hier in een toekomstige blog op focussen), je niet in een situatie zou moeten verkeren die echt gevaarlijk is. Het zou dus mogelijk moeten zijn om het meeste van je angst te rationaliseren en te beheersen.

Er is veel te doen op de berg, en het is iets waar een ervaren en geschikte skileraar echt bij kan helpen. Er zijn ook dingen die je voor je skireis kunt doen die kunnen helpen. Ik denk dat als je tijdens het skiën worstelt met angst, het de moeite waard is om wat tijd te nemen om mentale oefeningen te doen en ook om wat ontspanningstechnieken te leren die je op de berg kunt gebruiken. Dit soort oefeningen kunnen gemakkelijk worden gevonden op internet, en het is dan een kwestie van uitzoeken wat het beste voor jou werkt. Als je iets geavanceerder wilt, heb ik gezien dat hypnotherapie voor sommige mensen heel goed werkt, en je hebt altijd de mogelijkheid om een ​​sportpsycholoog te zoeken die je wat meer professionele hulp kan geven.

Uiteindelijk is skiën bedoeld als een plezierige activiteit, maar als we erg bang en angstig zijn, zal het ons plezier in de sport verminderen. Het is niet meer dan logisch om ervoor zorgen dat we de hulp en ondersteuning krijgen die we nodig hebben om de stress te verminderen en het plezier te vergroten. Dit zal ervoor zorgen dat we met opwinding en vreugde uitkijken naar onze volgende ski-ervaring in plaats van met weemoed.

In mijn volgende skiblog zal ik wat meer vertellen over hoe je ermee om moet gaan als je te hard wordt gepusht door de mensen om je heen.

Herken je jezelf hierin, en wil je advies, of heb je vragen, neem dan gerust contact met ons op en ik zal er alles aan doen om je te helpen.

Sandy is een zeer ervaren, deskundige en geduldige skileraar. Oorspronkelijk afkomstig uit het Verenigd Koninkrijk, is hij nu gevestigd in Verbier. Om meer te weten te komen over Sandy of om zijn lesaanbod te bekijken, kun je zijn SkiBro-profiel bezoeken.

Mobiele versie afsluiten